Κάθε Σεπτέμβρη οφείλω να παραδεχτώ ότι το καλοκαίρι τελείωσε και μαζί με αυτό τα μπάνια και οι διακοπές μου. Αυτός ο βασανιστικός μήνας για μένα σηματοδοτεί το τέλος της σχετικής ξεγνοιασιάς και χαλάρωσης μου και την αρχή του προγραμματισμού και των προβληματισμών. Όλες οι δουλειές που είχαν ανασταλεί κατά τη θερινή περίοδο έρχονται με νέα βαναυσότητα ξανά στο προσκήνιο. Η βαριά κατάθλιψη που απειλεί να με καταπλακώσει αποφεύγεται την τελευταία στιγμή χάρη στη βαθιά μελέτη του προγράμματος του Αθηναϊκού Φεστιβάλ Κινηματογράφου και με τον προσεχτικό σχεδιασμό για το τι θα δούμε και τι θα αφήσουμε. Όπως έχω ξαναπεί (πέρυσι τέτοια εποχή) ο στόχος είναι να δω όσο το δυνατόν περισσότερες ταινίες οι οποίες για κάποιο λόγο δεν θα διανεμηθούν στους κινηματογράφους κατά τη χειμερινή περίοδο. Πρόκειται για έργα που ανήκουν σε αφιερώματα σε παλιούς σημαντικούς σκηνοθέτες (φέτος το αφιέρωμα είναι στον Μαξ Οιλς) ή έργα μικρών σκηνοθετών συνήθως εθνικών κινηματογράφων που εξαφανίζονται κάτω από το βάρος της δημοφιλέστερης και μεγαλύτερης Αμερικάνικης κινηματογραφικής παραγωγής. Φέτος μας προσφέρετε η δυνατότητα να δούμε κάτι από Ινδία με το αφιέρωμα του Μπουντατεμπ Ντασγκούπα, την Κίνα με τον Γιναν Ντιαο, την Ν. Κορέα με τον Παρκ Τσουλ Χι, την Ιαπωνία και το Μεξικό. Για μένα τα νέα ονόματα είτε ανήκουν σε κάποια «εξωτική» κινηματογραφία είτε στον συμπαθέστατο Αμερικάνο Ανεξάρτητο σημαίνουν νέα βιώματα, νέες εμπειρίες και προπάντων τη γέννηση νέων προσδοκιών. Γιατί άμα συμπαθήσεις ένα σκηνοθέτη που μέχρι τώρα δεν τον ήξερες μπορείς από δω και πέρα να ψάχνεις και να παρακολουθείς τα έργα του ελπίζοντας ότι θα ξανασυναντήσεις το στυλ και τον κόσμο που στην πρώτη ταινία σε μάγεψε.
Το φεστιβάλ, όμως, έχει φροντίσει και για αυτούς που επιμένουν να έχουν την ευχαρίστηση του να δουν πρώτοι μια πολύ-αναμενόμενη ταινία με διάσημο σκηνοθέτη και γνωστά ονόματα ηθοποιών. Σε αυτή την κατηγορία βρίσκεται το πολύ- διαφημισμένο ντοκιμαντέρ Earth και το Atonement του Τζο Ραιτ με την Κίρα Νάιτλι. Το πρόβλημα είναι ότι και τα δύο έργα προβάλλονται την ίδια μέρα και την ίδια ώρα οπότε πρέπει να επιλέξετε τι θα δείτε. Άλλη πρωτιά πάλι είναι η προβολή του I am not there του Τοντ Χεινς για τη ζωή του Bob Dylan με Κειτ Μπλάνσετ, Ριτσαρντ Γκιρ και Κριστιαν Μπειλ ή το HairSpray του Άνταμ Σάνκμαν.
Επιπλέον υπάρχουν ταινίες ειδικού ενδιαφέροντος για «ειδικό» κοινό. Πολλές ταινίες και ντοκιμαντέρ για είδη μουσικής, μουσικούς κτλ. (Κόκκινος Έλβις, The Old Weird America: Harry Smith’s anthology of American Folk Music, Anita Oday: the life of a jazz singer κ.τ.λ.). Για τους καρτουνίστες, επίσης, υπάρχει μια μεγάλη έκπληξη. Η Χιονάτη και οι Εφτά Νάνοι της Disney του 1937 σε φρεσκαρισμένη επανέκδοση. Εκτός από το κλασσικό αριστούργημα κινουμένων σχεδίων μπορούμε να απολαύσουμε την αξεπέραστη ιαπωνική τεχνική και τη ψηφιακή τεχνολογία. Ιδιαίτερα εκτεταμένο είναι το αφιέρωμα στο Grindhouse όπου ταινίες β-αισθητική με μπόλικο αίμα, splatter, και λίγο σαδομαχιστικό πόρνο έρχονται από την υποκουλτούρα και το κιτς μια άλλης εποχής να διεκδικήσουν μια θέση στη φαντασία και στο ενδιαφέρον του υποψιασμένου κινηματογραφόφιλου. Γιατί όταν το κιτς φτάνει στην απόλυτη υπερβολή συχνά αποκτά αισθητική αξία ( The Candy Snatchers, Invasion of the Bee Girls, Supers-Vixens και πολλά ακόμα που και ο τίτλος τους ακόμα με κάνει να γελάω).
Σε πολλές προβολές θα είναι παρόντες οι σκηνοθέτες των ταινιών ή άλλοι συντελεστές πρόθυμοι να απαντήσουν στις ερωτήσεις των θεατών. Στο βιβλιοπωλείο Ιανός έχουν οργανωθεί συζητήσεις με σκηνοθέτες αλλά και ανθρώπους συγκεκριμένων χώρων (π.χ. του supervising animator της Pixar) για τις ίδιες τις ταινίες, τα θέματα τους αλλά ακόμα και τις τεχνικές κατασκευής τους. Νομίζω ότι εάν κάποιος έχει ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον θα μπορέσει να μιλήσει με πρόσωπα που είναι μοναδικά στον τομέα τους. Διάφορα party τέλος έχουν προγραμματιστεί ώστε να βγάλουν εκτός καθημερινού προγράμματος όλους τους κινηματογραφόφιλους που μετά τη βραδινή προβολή έχουν όρεξη για συνέχεια. Για όλα αυτά, περισσότερες πληροφορίες στο http://www.aiff.gr/ όπου μπορείτε να κατεβάσετε και το πλήρες πρόγραμμα. Ελπίζω να σας βρω εκεί μόνοι ή με παρέα για να ανταλλάξουμε απόψεις από κοντά. Ραντεβού στις αίθουσες!
No comments:
Post a Comment